در فینال لیگ قهرمانان فوتبال اروپا که مهم‌ترین دیدار باشگاهی دنیا محسوب می‌شود، منچستر سیتی، قدرتمندترین تیم حال حاضر جهان در استانبول در حالی به مصاف اینتر میلان می‌رود که تا کنون قهرمانی در این مسابقات را تجربه نکرده است و باید با اینتری بازی کند که به لطف سیمونه اینزاگی یکی از تاکتیکی‌ترین تیم‌های اروپاست.
نمایش سیتی در بازی برگشت مقابل رئال چنان درخشان بود که برخی کارشناسان، این بازی را تعبیر به «بهترین نمایش اروپایی سیتی در تاریخ این تیم» کردند.
اینتر اینزاگی، تیمی است که با آرایش پایه ۲-۵-۳ بازی می‌کند اما شباهت فرمی این تیم با اینتر آنتونیو کونته فقط روی کاغذ است. اینزاگی نوآوری‌های تاکتیکی ویژه‌ای را با اینتر نمایش داده؛ یکی دیگر از این نوآوری‌ها بازی بدون هافبک دفاعی کلاسیک در بسیاری از دیدارهای بزرگ فصل بوده است. زوج لائوتارو مارتینز-ادین ژکو انتخاب اصلی اینزاگی است و روملو لوکاکو هم در چند ماه اخیر، پس از مدت‌ها به فرم خوب خود برگشته است.
در این دوره اما گواردیولا در یک چهارم نهایی و نیمه نهایی مقابل بایرن و رئال مادرید، اسیر وسوسه غافلگیر کردن حریفان خود نشد. نکته فنی ویژه در مورد سیتی این است که با شروع بازیسازی از عقب زمین، سیتی آرایش ۱-۴-۲-۳ را به خود می‌گیرد. درواقع استونز یک خط بالا می‌اید و کنار رودری قرار می‌گیرد تا در بازیسازی، سیتی یک بازیکن بیشتر در خط میانی داشته باشد.