آخرین اخبار روز ایران و جهان ؛ خلاصه خبرهای امروز ایران را در خبرگزاری تسنیم بخوانید
با پیروزی آقای پزشکیان در انتخابات ریاست جمهموری 1403 کلید واژه وفاق خیلی بیش از گذشته شنیده می‌شود. امّا علیرغم اینکه شعار محوری ایشان در انتخابات و پس از آن، وفاق بوده اما از این مفهوم تفسیرهای متفاوت و بعضاً متناقضی وجود دارد و همچنان روشن نیست که اصلاً از این وفاق چه معنایی در ذهن داریم.
در حالیکه در حوزه سیاست چنین چیزی نداریم؛ در اصل مفاهیمی مانند وفاق، یک ایده کلی هستند که ابعادشان در حد کلان مشخص است؛ وقتی بازیگران سیاسی وارد این عرصه می‌شوند، سعی می‌کنند رنگ خود را به این ایده بزنند. ممکن است اصلاً یک وقتی هم از مسیرش منحرف شود، مسائل دیگری پیش بیاید و یا در حاشیه قرار بگیرد. ولی اینکه ما فکر می‌کنیم هر مطلبی به طور کلی باید یک تعریف منطقی و کلی داشته باشد، اصلاً در سیاست وجود خارجی ندارد.
یا درباره همین عدالت که اشاره کردید، اساساً بعضی معتقدند که علت وجود بسیاری از مشکلات درباره عدالت و یا به انحراف رفتن عدالت در برخی برهه‌ها همین نداشتن تعریف و تئوری روشن درباره آن است. لذا مشخص است که اگر وفاق هم شامل همین معضلات شود، یا از آن دور می‌شویم و یا ممکنببینید شما وقتی به انتخابات در غرب نگاه می‌اندازید می‌بینید که دو طرف شعارهایی می‌دهند: مثلاً یک فرد در ایالات متحده می‌گوید از سقط جنین دفاع می‌کنم و فرد دیگر یک چیز دیگر می‌گوید.
تسنیم: ببینید درباره عدالت، به غیر از نئولیبرال‌ها که معتقدند بحث عدالت اجتماعی و نه خود عدالت، پوچ و سراب است، حتی لیبرال‌ها هم غیر از مارکسیست‌ها و اسلام خواهان و دیگران بحث عدالت را مطرح می‌کنند و هرکدام راجع به عدالت نظر و معنای متفاوتی را مدنظر دارند. خب اگر هرکدام از این گروه‌ها معنا و مراد خود را از عدالت مشخص نکند، چطور می‌تواند آن را دنبال کند؟ آیا این ضربه نمی‌زند؟این مشخص نشدن نیست، مسئله بر سر تحدید کردن و حدود را روشن کردن است.
منطق‌های جدید، بخصوص در سیاست امروز پویایی خاص خودشان را دارند. پس نباید خیلی خودمان را در بند تعریف قرار دهیم؛ بلکه باید در بند تحدید و توصیف ماجرا باشیم تا بهتر به نتیجه برسیم. بعلاوه فراموش نکنیم سیاستمدار نظریه‌پرداز نیست؛ اصلاً چنین چیزی وجود ندارد. اگر بخواهد نظریه‌پرداز باشد شاید اصلاً به درد سیاستمداری نخورد.
گروه‌های مختلف سیاسی باید روی معیار خاص، یا هدف یا مختصات یا حداقل روشی خاص توافق کنند تا دعوا شکل نگیرد اما الان درباره وفاق چنین چیزی وجود ندارد. الان تفاسیر متعدد و متضادی از وفاق وجود دارد؛ بعضی گروه‌های منتقد یا مخالف آقای پزشکیان مثلاً می‌گویند وفاق همان نفاق است.تسنیم: بله البته خود آنها هم اصلاً قائل نیستند به چیزی به نام مفهوم وفاق با آقای پزشکیان.
آن دوره {یعنی دوره آقای روحانی} در درون سیستم یک نوع عدم وفاق وجود داشت، علت آن چیست؟ علتش این است که به نظر من حاکمیت قانون و انسجام کلی حکومت وجود نداشت و در چنین شرایطی هیچ پیشرفتی حاصل نخواهد شد؛ فارغ از اینکه دنبال چه چیزی باشید! این اولین مشکل فقدان وفاق در ایران است. حال چطور می‌توان این مشکل را حل کرد؟
وفاق دوم هم میان حکومت و مردم است که خود را در قالب اعتماد مردم و مشارکت مردم و حمایت مردم نشان می‌دهد، اما اعتماد، مشارکت و حمایت مردم نیز در مقاطع مختلف بالا و پایین داشته است که شرح آن مفصل است. تسنیم: یکی از نگرانیهای جدی برای کمرنگ شدن وفاق، بعضی از تفسیرهایی است که درباره آن می‌شود. اگر چارچوبی برای این مفهوم نباشد چه اتفاقی می‌افتد؟ آقای پزشکیان چارچوب خودش را برای وفاق تعیین کرد و گفت سیاست‌های کلی مقام معظم رهبری و برنامه هفتم توسعه اساس این وفاق خواهند بود..{اما بعضی دیگر از اصلاح طلبان حرفهای دیگری می‌زنند}.آقای پزشکیان در طرح این مساله خیلی زرنگ بود و بد نیست اینجا به آن اشاره کنم.
آنچه من از وفاق دریافتم و فکر می‌کنم آقای پزشکیان نیز سعی دارد همین مسیر را حرکت کند، این است که یکسری ایده‌های درست که باید در این مملکت محقق شوند، یعنی ایده‌هایی که عدم تحقق آنها برای کشور زیان‌بار است، درست است که بدیهی هستند از نظر ما، ولی بدون چارچوب وفاق بازگشت پذیر خواهند بود و محقق نمی‌شوند. دیگر بالاتر از برجام که سیاست و ایده‌ای نداشتیم، اما عملاً نتیجه‌اش چه شد؟ این شد که به هیچ نتیجه‌ای شاید بشود گفت که نرسید.
ببینید حالا اگر این را بگویم بعضی فکر کنند که... اما معتقد بودم رویکرد «خروج از حاکمیت» {که در دهه هشتاد مطرح کردم} رویکردی مقابل با رویکرد تقابلی بود. یک کتابی درهمین مورد چاپ شده، گفتگویی در همانجا دارم همانموقع...بله، در آنجا اگر نگاه کنید دقیقاً گفته ام که رویکرد تقابلی جواب نمی‌دهد؛ اگر سیستم نمی‌خواهد مساله‌ای را حل کند نمی‌خواهد دیگر، مسئولیتش پای خودش است و قرار نیست ما دعوا کنیم؛ باید برویم کنار.
این امتیازگیری در واقع می‌تواند ضد وفاق باشد. به نظر من درباره هر دو موضوع، که البته معتقدم 5 موضوع وجود دارد، وفاق باید به نتیجه برسد. اما نقطه به نتیجه رسیدنش را نمی‌توانم مشخص کنم. مسئله زنان نمی‌تواند به این شکل ادامه پیدا کند، مساله فیلترینگ هم مثل حصر نمادی است از ضدیت سیستم. در مساله گزینش‌ها هم امکان ندارد با این حد از محدویت‌‌های گزینشی بتوان مملکت را اداره کرد. بخشی از مردم دیگر احساس بیگانگی می‌کنند.
لذا درباره ایرادی که می‌گویید، حرف شما کاملاً درست است و این نگاه تقابلی به هیچ وجه جواب نمی‌دهد. همچنان که نگاه تقابلی آن طرف هم جواب نمی‌دهد.تسنیم: چون این حرفهایی که می‌زنند کاملاً در جهت حل نشدن مسائل است.بله درست است، اصلاً این کار بی معنی است. بیرون آمدن از حصر این شخص خیانت به شخص دیگری محسوب نمی‌شود. کاملاً ایراد شما درست است.
من نمی‌گویم اینها نظر آقای پزشکیان است اما نظر خودم را درباره وفاق می گویم که باید روی آن 5 مساله که توضیح دادم به توافق برسیم. اینکه شکافی در دو حوزه رخ داده و به طور مشخص حوزه اصلی‌اش سیاسی است، این شکاف باید برداشته شود. یکی از ابعادش در رسانه است. البته این حلقه در زمان ریاست جمهوری آقای خاتمی تشکیل نشد، بلکه از دوره «آیین» وجود داشت و ادامه پیدا کرد. ولی شاید یک مقدار حمایتی که از آقای پزشکیان شد غیر منتظره‌تر از آقای خاتمی بود. اما به نظر من پزشکیان باید کم کم چنین حلقه ای را –البته کم‌رنگ‌تر از گذشته- شکل دهد. البته نه برای اینکه ایده‌هایی از این حلقه بگیرد، که البته این هم می‌تواند انجام شود اما مشکل اصلی که ایشان پیدا می‌کند این است که بتواند سیاست‌های خود را به خوبی جا بیندازد.
فکر می‌کنم آقای پزشکیان بیشتر باید نظرات را مستقیم از یک عده قابل توجه‌تری بشنود و کار سیاستمدار همین این است. سیاستمدار نیاز نیست کارهای کوچک را حل کند، کار سیاستمدار اقناع فرآیندها و ایجاد وفاق است؛ مخالفان را منفعل کند و حامیان را امیدوار و دیگران را همراه کند؛ امید ایجاد کند نسبت به آینده. بنابراین به آنها می‌گفتم که باید این ادبیاتتان را مدنظر قرار بدهید؛ ادبیاتتان باید در حل مسائل همدلانه باشد. در این صورت هیچ چیزی را از دست نمی‌دهید؛ خیالتان تخت و آسوده. ولی بخش‌هایی از سیستم متاسفانه با این ادبیات {امثال من} بیشتر بد هستند تا ادبیات رادیکال.
به نظر من بعضی افراد دیگر هم این ویژگی را دارند و بر حسب شرایط حرفهایی می‌زنند؛ البته که این کار جالبی نیست و در میان دو وضعیت متناقض باید یک خط مشی ثابت را دنبال کنند. اما در هر حال کار سیاستمدار حمایت و جلب نیرو است. تسنیم: یک سوال خارج از موضوع را اینجا به فراخور بحث مطرح کنم و دوباره به بحث اصلی بازگردیم. در بحث رسانه، رسانه‌های خارجی مثل اینترنشنال و بی بی سی که در خصوص ایران کار می‌کنند نیز در موقعیت‌های مختلف عدم صداقتشان روشن شده و به نحوی است که درباره آنها می‌شود گفت که اصلاً رسانه نیستند. مثلاً مشخصاً اینترنشنال اصلاً رسانه محسوب نمی‌شود. اما چرا علی رغم مشخص بودن ضعف‌های آنها، همچنان گفته می‌شود که مورد اقبال قرار می‌گیرند؟نه من قبول ندارم که به آنها اقبال می‌شود.
Indonesia Berita Terbaru, Indonesia Berita utama
Similar News:Anda juga dapat membaca berita serupa dengan ini yang kami kumpulkan dari sumber berita lain.
فشار رادیکال‌ها به دولت برای عبور از راهبرد وفاق/ عراقچی سفرهای دیپلماتیک را تعطیل کند!شکاف میان طیف‌های مختلف جریان اصلاح طلب در زمینه تعریف وفاق و همکاری با حاکمیت به شرایط تشدید و تنش رسیده است.
Baca lebih lajut »
تحول و جهش در لرستان با وفاق و همدلی محقق می‌شوداستاندار لرستان گفت: تحول و جهش در استان با وفاق و همدلی محقق می‌شود.
Baca lebih lajut »
کارهای زشت نژادپرستانه در قبال مهاجرین با فرهنگ و روحیه ایرانی سازگار نیستدستیار اجتماعی رئیس جمهور نوشت: کارهای زشت نژادپرستانه در قبال مهاجرین غیرقابل توجیه بوده و با فرهنگ و روحیه ایرانی نیز سازگار نیست.
Baca lebih lajut »
پروژه بازآفرینی مجموعه زندیه فضاهای شهری سرزنده را خلق می‌کندشهردار شیراز با اشاره به پروژه در دست اجرای بازآفرینی مجموعه زندیه تأکید کرد: این ابرپروژه درصدد خلق فضاهای شهری سرزنده و باکیفیت و درعین‌حال، سازگار با نیازهای زندگی مدرن است.
Baca lebih lajut »
وحدت کلام جریان‌های سیاسی در تقابل با رژیم اسرائیلمنافع ملی فصل مشترک چهره‌ها و گروه‌های مختلف سیاسی در ایران است که در بزنگاه حساس و تاریخی امروز نیز با وحدت کلام در تقابل با رژیم صهیونیستی جلوه یافته است.
Baca lebih lajut »
ترکیب احتمالی استقلال مقابل مس رفسنجانموسیمانه برای تقابل با مس رفسنجان، تیمش را ناچارا با حداقل تغییرات روانه میدان می‌کند.
Baca lebih lajut »